Eigenlijk begrijp ik het zelf niet, waarom ben ik zo bezig met de politiek? Het is een hobby maar lijkt wat uit de hand te lopen. Af en toe bekruipt mij het gevoel dat ik politiek compleet onbewust wil zijn. Wat mij tegenhoud zijn die mensen die op televisie verschijnen omdat zij een rekening niet kunnen betalen en dit afschuiven op het "ja het is de crisis" verhaal. Bij die groep wil ik niet horen. Een schreeuwer die afgaat op populisme ben ik ook niet. Ik wil weten wat er speelt, wat ik kan verwachten, hoe de toekomst van mijn kinderen er uit zal zien. Het nadeel van dingen weten en begrijpen is dat je je enorm gaat irriteren aan mensen die het niet zien of begrijpen. Mensen die denken dat het solidair is om inkomens gelijk te trekken (er vanuit gaande dat solidair nog altijd voor zelfredzaamheid staat) of vinden dat je de "armen" kunt helpen door de "rijken" ook maar arm te maken. Groepen die vinden dat de Moslims het gedaan hebben en dus maar op de PVV stemmen omdat de heer Wilders nu eenmaal zegt wat zij denken. Staan zij er dan nooit bij stil dat zij misschien gaan denken wat hij zegt?
Waar zijn al die mensen gebleven die op Verdonk zouden stemmen? Al haar virtuele zetels zijn verdwenen als sneeuw voor de zon. Waren de potentiële ToN stemmers politiek bewust? Nee, dat lijkt mij onmogelijk. Zij werden getrokken door populisme, niet door plannen. Het waren dezelfde mensen die op de LPF, SP en nu PVV zouden stemmen. De "protest" stemmer die beweerde voor Pim Fortuyn niets van politiek af te weten maar nu exact weten wat goed is voor Nederland. Zetelwinst lijkt af te hangen van van de stem van deze mannen en vrouwen.
Er zit niets anders op dan de nieuws junk te blijven en 3 dagen in de week de televisie op Politiek24 af te stemmen. Toch vraag ik me af of Nederland er anders uit zou zien wanneer iedereen altijd alles maar zou kunnen volgen. Waarschijnlijk zou de depressie dan écht toeslaan.
Naar mijn homepage
Posts
5 opmerkingen:
Cindy, mooi verwoord!
Vanmorgen sprak ik twee mensen. Een persoon had de TV de deur uit gedaan en internet gebruikt hij enkel om selectief te mailen.
Het 'nieuws dat hij nodig heeft komt toch wel tot hem'. Krantenkoppen ziet hij af en toe. De andere persoon heeft een recreatiewoning zonder TV/internet/telefoon. Beiden 50+ personen staan vol in het leven, geheel in de maatschappij en werken hard.
Waarom jij je zo bezig houdt met de politiek? Je bent waarschijnlijk niet geremd door theoretische kennis, hebt veel levenservaring en je emotie op de juiste plaats waardoor je bewust en kritisch in de samenleving staat.
Syl, die mensen die jij beschrijft die zijn nu dus afhankelijk van het geluid dat zij opvangen van familie, vrienden en kennissen. Een blik op een krant zal een éénzijdige mening opleveren. Zij bepalen nu niet zelf meer welk nieuws zij nodig hebben maar krijgen ongewild toch dingen te horen die hun mening zal beinvloeden. Ik vind dat eng. Deze mensen kiezen daar bewust voor terwijl wereldwijd mensen gedwongen worden om op die manier te leven. Hoe is hun stemgedrag nu en hoe zal dat in de toekomst zijn? Stemmen zij wel? Het punt is dat alleen de hardste schreeuwerds hen zal bereiken. Als iedereen zo zou leven, zou er geen Nederland meer over zijn. Denk ik.
Dank voor je reactie!
Hmmm, zo kan je het inderdaad zien en het is een kern van waarheid die mij doet denken aan gereformeerde gemeenschappen die zichzelf isoleren van de 'buitenwereld'. De ene heeft een persfunctie en 'moet' zich af en toe afsluiten. Voor mezelf werkt dat ook. Af en toe afstand en focussen met wat dagelijks echt belangrijk is geeft mij meer overzicht.
Anderzijds zie ik een 'probleem' in de hoeveelheid 'media' informatie waaruit veel mensen zelf niet meer goed kunnen filteren. Precies zoals jij beschrijft.
We delen dezelfde zorgen..
Er is natuurlijk een middenweg en dat is zowel linkse als rechtse kranten lezen en verder niets. Ik kan dat niet, ik voel bij ieder nieuwsbericht een "drang" om achtergronden te onderzoeken en meningen van anderen te horen of lezen. Na al die jaren kom ik automatisch als eerste uit bij de mensen met wie ik het (over het algemeen) eens ben. Toch merk ik dat ik er ook geen probleem mee heb wanneer mijn mening eens afwijkt.
Je staat flexibel en open in/voor het leven en bent bereid om bij te sturen. We gaan nu eenmaal door levensfases waardoor ook onze omgeving veranderd. Ouder worden kunnen we niet ontkennen.
Bepaalde basisprincipes en waarden zullen we altijd blijven voelen, hoe meer we ergens voor open staan, hoe beter we kunnen vasthouden
Een reactie posten