Rechtszaak achter gesloten deuren in Iran

De Koerdische journalist, Mohammad Sadegh Kabovand, werd in Juli 2007 door de Iraanse veiligheidsdienst vastgezet wegens"activiteiten tegen de nationale veiligheid" vrij vertaald betekend dat simpelweg dat Kabovand de waarheid vertelde. Al in 2004 kwam er een verbod op de krant waar Kabovand eindredacteur was (Payam-e mardom-e Kurdestan) en in 2005 werd hem een verbod op werken opgelegd. Maar Kabovand gaf niet op en bleef de waarheid verspreiden. Hij is ook nog een een mensenrechten activist en wanneer je dat bent in een land als Iran loopt het in negen van de tien gevallen erg slecht met je af.

Denk eens aan de golven van executies in Juli vorig jaar toen ook twee Koerdische journalisten werden opgehangen.
Adnan Hassanpour en Abdolvahed (Hiva) Boutimar kregen na een rechtszaak achter gesloten deuren de doodstraf opgelegd omdat zij "vochten tegen de Islam", "de nationale veiligheid in gevaar brachten" en "contacten onderhielden met buitenlandse media". Het meest waanzinnige van dit alles is dat Hassanpour nog nooit in zijn leven ook maar één regel heeft geschreven voor welke krant dan ook.

Omdat Journalisten Zonder Grenzen hun ogen gericht houden op Kabovand heeft Iran besloten om het proces achter gesloten deuren te laten plaatsvinden. Wanneer dat besluit genomen is kan je er vrijwel zeker van uit gaan dat je het niet overleefd in een land als Iran.

Een rechtbank in Teheran besloot dat artikel 188 uit het Iraanse wetboek volstond om dit besluit te rechtvaardigen, de advocaat van Kabovand, Masomeh Sotoudeh, veroordeeld dit besluit. Artikel 188 kan volgens Sotoudeh alleen worden toegepast bij rechtzaken die het publieke moraal kunnen beledigen, zoals rechtszaken die te maken hebben met verkrachtingen, aldus Sotoudeh.
Verontrustende berichten over de gezondheid van Kabovand zijn door de advocaat al naar buiten gebracht, het is maar te hopen dat zij zich niet ook een veroordeling op de hals haalt.

Je zou maar een journalist zijn in Iran, je zou maar een vrouw zijn in Iran, je zou maar leven in Iran, je zou maar een Koerd zijn... waar dan ook.

Naar mijn homepage